نمیدونم
برای اینکه قید کنکور رو زدم
الان خوشحال باشم و سبک
یا
غمگین و پشیمون
فقط اینو میدونم "الخیر فی ما وقع"
به این فرصت نیاز داشتم
به این کاری که از محیطش راضی نیستم
به خوندن کتابایی که از صبر کمت شرمندت میکنه
به بودن با مادرم
به نگاه کردن به تلویزیون و فیلم رو ندیدن
به موزیک پلی کردن و گوش ندادن بهش
به پیاده گز کردن مسیرهای تکراری
به روزی چندین عکس قدیمی نگاه کردن
به دعا
به نگاه کردن به گوشه گوشه ی خونه مون
به مرور خاطراتی که دوستشون دارم
من به همه ی اینا نیاز داشتم
شاید کنکور از نظر خیلیا هزینه ی زیادی باشه برای رسیدن به این چیزا
ولی من اینا رو مفت خریدم...
کنکور فشار ذهنی منو بیشتر میکرد
و ممکن بود منو آدم دیگه ای کنه
دعا میکنم
اگه به صلاحه و خیره
دوباره انگیزه درس خوندن پیدا کنم
و دوباره به دانشگاه فکر کنم...
خدای من...کار خوبه که تو درستش کنی....
