متنفرم
از آدمها
از آدمهای مغرور و ابله
دوستت دارم را
نگه میدارند، برای روز مبادا!
مبادایی که شاید هیچ وقت نرسد!
همیشه برای کارهایشان
مقدمه چینی می خواهند!
درمقابل حرفهای دلشان
همیشه
مثل تابلوی معروف بیمارستان ها
دستشان را
به علامت سکوت
جلوی دهان میگیرند
ساکتش می کنند
که مبادا
حرفی از عشق، دوست داشتن و ابراز محبت بزند...
متنفرم
از آدمهایی که همیشه نهی می کنند
فقط سنگ های راه را نشان می دهند
و از مناظر و درختان و آبشارها بی بهره اند...
+ همیشه که نمیتوان دوست داشت، از بعضی خصوصیات، باید متنفر بود!
+ می توان نبود، می توان ندید، می توان از آسمان ستاره ای نخواست...
