شعبان ماه من است!!!
اصلا از همان روز اول که پا به دنیای دوست نداشتنی گذاشتم
خدا ماه شعبان را برای من کنار گذاشت!
گفت هرچقدر هم خواستی دور شوی
هر چقدر هم تنها شدی، دلتنگ شدی، بریدی
هر چقدر هم خواستی قهر باشی و مثلا نگویی دلت مناجات و حرم و دعا میخواهد
هر چقدر هم "سنگ" شدی!!!!
ماه شعبان نمی توانی!
نمی توانی شب ها بخوابی و خواب های همیشگی را ببینی
نمی توانی نگویی دلت در کربلا گیر کرده!
نمی توانی مناجات شعبانیه گوش نکنی
نمی توانی تکرار نکنی که خدای من، اگر مرا با گناهم مواخذه کنی من تو را با عفوت میخوانم، و چه بیشتر است عفو تو از گناه من!
نه
نمیتوانی به گل محمدی لبخند نزنی! نمیتوانی...
+ خدا جان، لطف تو را بعید نمیبینم، هوای دلم، هوای حرم است، حـــرم...
