بعضی آدم ها سهم زندگی تو نیستند، این را میتوانی همان روز اول، نگاه اول بفهمی،
اما مهم نیست
مهم نیست که کسی برای تو نباشد
مهم نیست دیگران بگویند وای چقدر بهم می آیید، دو نیمه ی سیب و این حرفها... ولی هیچ وقت او را کنارت نبینی...
مهم نیست دیگران بگویند شما دو تا شبیه دوستانِ گرمابه و گلستانید...ولی هیچ وقت او را دوست نبینی...
همیشه آدم هایی هستند که توی دلت بگویی من چقدر تو را میفهمم! چقدر آشنایی! لحنِ تو، صدای تو، نگاهِ تو!
نمیگویم در خیالت به هر کسی فکر کن یا قضاوت کن یا...
فقط خوشحال باش
که در وجودت توانستی دوست داشتن کسی را هضم کنی
توانسته ای شاعرانه ها را از چشمش بخوانی و بعدها بشنوی طبع شاعرانه دارد
دلتنگی از لابلای حرفهایش به جانت بنشیند و بعدها بشنوی از درد دلهایش
تو توانسته ای هزاران حرف را از طنین صدایش بشنوی
تو از صدای خنده اش آه شنیده ای و از سکوتش هزاران شکر
تو کسی را شبیه هیچ کس ندیده ای
همین برای همیشه ات کافی است...
+ غیر واقعی!
+ تنها یک ایده برای نوشته ای بلند اگر خدا بخواهد...
